Szczęść Boże!

W dniach od 15-17.XI.2013 r. dane nam było przeżyć rekolekcje KWC ,które odbyły się w ośrodku rekolekcyjnym RŚ-Ż w Wojkowie.

Rekolekcje prowadził ks..Wojciech Ignasia oraz Ania i Rysiu Szewczyk.

Było nas około 30 osób z różnych środowisk.

Były to rekolekcje „Wyzwalające”, których mottem było:

„Nieważne, co działo się w Twoim życiu i w twojej rodzinie do tej pory.

Odkryj na nowo siebie zostaw wszystkie lęki pozwól Jezusowi zagoić Twoje rany. Zacznij wreszcie żyć.”

Ks .Wojciech z wielkim pietyzmem i prostotą prowadził konferencje na temat ojcostwa .Na nowo ukazał nam Boga jako Dobrego Ojca.

Podczas spotkań w grupach padały świadectwa, które uświadomiły nam ile jest w nas zranień, które przeżyliśmy w domach rodzinnych.
 Ojciec rodzony może zawieść i nie spełniać naszych oczekiwań, lecz Bóg zawsze ma otwarte serce i wyciągnięte ramiona, aby
móc się w nie wtulić. Uświadomiliśmy sobie na nowo, że Jezus chce nas uzdrowić wystarczy oddać mu wszystko, co nas zniewala,
nasze lęki, obawy, żale. On zagoi nasze rany abyśmy mogli wreszcie żyć.

Wielkim przeżyciem było nabożeństwo, w którym ks.Wojciech tulił nas w swoich ramionach kapłańskich abyśmy mogli odczuć ojcowską
miłość. Wywołało to wiele łez i wzruszeń. Była także konferencja na temat Krucjaty Wyzwolenia Człowieka. Podczas tych rekolekcji
zostały podpisane deklaracje KWC.

Także bardzo ważnym punktem rekolekcji był pogodny wieczór. Z wielką charyzmą i poczuciem humoru ks.Wojciech uczył nas nowej kultury
przez taniec i zabawę. Był to czas wielkiej zabawy bezalkoholowej do utraty sił i tchu przez uczestników rekolekcji oprócz
naszego niezmordowanego tańcami wodzireja naszego kapłana. Ks.Wojciech Ignasia to człowiek o wielkim sercu i zaangażowaniu w bezinteresowną służbę drugiemu człowiekowi.

Ostatni przeżyciem tych rekolekcji była godzina świadectw. To żywe świadectwo uzmysłowiło nam jak wszyscy potrzebujemy miłości.
Pragniemy, aby Bóg nas przemieniał i nasze życie. Na nowo uświadomiliśmy sobie, co nas zniewala i wiemy że tylko z Bogiem możemy
zniewolenia pokonać I tylko Bóg i jego miłość daje życie. Miłość zwycięża lęk.

Wdzięczni jesteśmy Panu Bogu za ten czas rekolekcji.

                                                                 Marzena Kazik Jankowscy

Szczęść Boże !

  W dniach od 28 kwietnia do 2 maja , 2013r.na Ośrodku Rekolekcyjnym "Beniaminek" w Kowarach odbył się ORAR II stopnia prowadzony przez Księdza Andrzeja Wachowicza i Anię i Rysia Szewczyków.

Małżeństwa przyjechały z całej Polski: ze Szczecinka, Lublina, Mysłowic, Radomska, Wrocławia, Głuchołaz, Lubina, Legnicy, Jeleniej Góry i Kowar. Na rekolekcjach również pełniły swoją posługę diakonia wychowawcza (Zosia i Mietek Giemzikowie, Ula Kolasa i Klaudia, pomagały również starsze dzieci) diakonia muzyczna - Marek z Jeleniej Góry, diakonia gospodarcza, pani Maria z Legnicy i Beatka z Piechowic.

Te rekolekcje miały przygotować małżonków do pełnienia posługi pary animatorskiej: ukazywały również cel, środki i metody, które prowadzą do miłości i świętości w małżeństwie i rodzinie, a także do podejmowania różnorakich posług. Podczas  Eucharystii na rozesłanie złożono 5 deklaracji KWC.

Dziękujemy Bogu za ten błogosławiony czas oraz za wszystkich uczestników i posługujących.

           Ania i Rysiu Szewczykowie

Kochani!

W przedostatnim numerze listu do rodzin tematem spotkania było Słuchać Pana w Kościele- wezwanie Założyciela. Zadaniem domowym  było napisanie listu do Założyciela, w którym dziękuję za to, co w szczególny sposób otrzymałam/em za pośrednictwem charyzmatu Ojca oraz Ruchu Światło-Życie. publikujemy jeden z nich.

                                                                Drogi ks. Franciszku!

Niech Będzie Pochwalony Jezus Chrystus i Maryja Matka Jego.

Na wstępie mojego listu pragnę serdecznie ks. pozdrowić. Choć nie znam ks. osobiście to poprzez czytanie książek, biografii Ojca, nawrócenia, czuję tak jak bym choć trochę mogła bliżej Ojca poznać.

W moim liście pragnę serdecznie i gorąco wyrazić podziękowania za otrzymany przez ks. dar bycia w Ruchu Światło-Życie Domowego Kościoła. Choć nie wiem czy można słowami wypowiedzieć uczucie, bądź wdzięczność jaką mam w sercu za to dzieło, ten dar wzrastania w wierze razem z mężem. Bardzo dużo ostatnio myślę, rozważam nad tym wszystkim, nad naszą małżeńską drogą i  formowaniem się w Ruchu w DK, jeszcze wiele znaków zapytania, wiele niewiadomych ale za to co już jest i jak Ruch Ś-Ż zmieniło mnie i  moje małżeństwo to już mogę i za to z serca dziękuję.  W szczególności za tę łaskę wiary konsekwentnej, choć jeszcze jestem w wielu rzeczach czy sprawach niedoskonała, ale z wytrwałością dążę do celu.

Dziękuję ks. za charyzmat, duchowość, którą wciąż pogłębiam i staram się z mężem i dziećmi rozwijać w sobie i mam takie pragnienie aby ona przemieniała moje i nasze życie. Szczególnie dziękuję za zobowiązania dane nam jako małżeństwu i rodzinie abyśmy stawali się święci jak nasz Pan Jezus Chrystus jest Święty. Wypełnianie ich z miłością, przybliżają nas bardziej do Boga i dają pełnię szczęścia, Bożego szczęścia. Choć czuję, że ta droga do nieba wiedzie przez strome schody i my mozolnie wspinamy się na poszczególne  stopnie i  choć może jesteśmy dopiero na samym dole to ks. Franciszku jesteś wspaniały, że tobie to właśnie Bóg objawił swój plan i to ty go rozpocząłeś i wdrożyłeś w życie.
Dziękuję ci za to, że pokazałeś nam jako małżonkom i rodzicom jak można przejść przez życie dobrze czyniąc, służąc, kochając i cierpiąc.
Choć te słowa nie wyrażają tak naprawdę tego co czuję to pragnę podziękować za dar bycia w DK. Czuję się wolnym człowiekiem przez składanie daru z siebie, poprzez członkowstwo w KWC, poprzez umiłowanie Liturgii, miłość do Kościoła. Cieszę się, że mogę iść tą drogą. Proszę Cię ks. Franciszku o wsparcie dla nas  i modlitwę, abyś wstawiał się za nami i byśmy mogli spotkać się kiedyś w niebie.
Bóg zapłać za to wszystko co nam ukazałeś przez Ducha Świętego, za Boże prowadzenie.
Pozdrowienia dla całego Nieba

Z Panem Bogiem Joanna